Driakiew gołębia (Scabiosa columbaria) to wieloletnia roślina o delikatnych, jasnofioletowych kwiatach, które stanowią cenne źródło nektaru dla pszczół, motyli i innych zapylaczy. Jej nasiona są chętnie zjadane przez ptaki, a dzięki głębokiemu systemowi korzeniowemu dobrze radzi sobie na suchych, wapiennych stanowiskach. | SKU: N086
nasiona
formy dzikiej
1 gram to ok.
800 nasion
28,00 zł – 120,00 zł
Rodzina: przewiertniowate Caprifoliaceae
Status w Polsce: roślina rodzima, dość rzadka w Polsce ale nie objęta ochroną gatunkową, umieszczona na Czerwonej Liście Gat. Ginących z kategorią NT- near threatened, bliska zagrożeniu
Inne nazwy: driakiew gołębia, skabioza gołębia, wdówka gołębia
dwuletnie
wieloletnie
czerwiec
lipiec
sierpień
wrzesień
średnia
odcienie różu i fioletu
różowy
sucha
świeża (średnia)
słoneczne
rodzima
piaszczysta (lekka)
przeciętna (średnia)
Nasiona driakwi gołębiej najlepiej wysiewać jesienią (wrzesień-listopad), aby wykorzystać naturalną stratyfikację zimą. Możliwy jest także wiosenny wysiew (marzec-maj), ale wówczas warto przechłodzić nasiona przez 4-6 tygodni w lodówce.
Driakiew gołębia jest wyjątkowo cenna dla pszczół, trzmieli i motyli, zwłaszcza modraszków i rusałek, które intensywnie odwiedzają jej kwiaty. Obficie dostarcza tak pyłku jak nektaru. Pyłek jej stanowi – obok pyłku bardziej sucholubnej świerzbnicy – jedyną karmę pszczolinki świerzbnicówce. Roślina kwitnie od czerwca do września, zapewniając zapylaczom długotrwałe źródło nektaru. Jej nasiona stanowią pożywienie dla ptaków, w tym szczygłów i makolągw. Dzięki zdolności do wzrostu na ubogich, suchych glebach wspiera bioróżnorodność muraw kserotermicznych i łąk kwietnych. Jest również ważnym miejscem schronienia dla drobnych owadów drapieżnych, które kontrolują populacje szkodników.
Na zdjęciu: driakiew gołębia & kraśnik łomignatek
Driakiew gołębia to roślina dwuletnia bądź krótkowieczna bylina o kwiatach zebranych w główkokształtne kwiatostany.
Charakterystyczna dla tej driakwi będzie zmiana koloru kwiatostanu po dojrzeniu, od czerwonawo różowej po lawendowe fiolety wpadające w błękit. Odznacza się wyprostowanymi, porozgałęzianymi pędami kwiatowymi.
Wypuszcza dwa rodzaje liści odziomkowe i pędowe. Pierwsze z nich o łopatkowych, ząbkowanych na skraju blaszkach drugie natomiast, pierzaste, podzielone na szereg wąskich odcinków.
Kwiatostany w formie główek tworzą się od końca czerwca do października na szczytach łodyg, na pojedynczych, kutnerowatych szypułkach. Całą główkę zabezpieczają łuskowate, acz miękkie listki okrywy. Pojedyncze kwiaty złożone są z kielicha, kieliszka oraz korony. Poza tym w kwiecie znajduje się jeden słupek o dolnej, jednokomorowej zalążni oraz cztery pręciki.
Owocem S. columbaria jest suchy, jednonasienny, niepękający twór, chroniony dodatkowo trwałymi resztkami kielicha i kieliszka. W toku dojrzewania rozszerzają się one, stając bardziej papierowe w dotyku. Posiada także aparat lotny, złożony z 5 długich, czarniawych ości. Naukowcy wciąż spierają się, czy ujmować go jako niełupkę, czy orzeszek?
BEEWILD to troska o środowisko naturalne. Oprócz promocji gatunków rodzimych, prowadzenia warsztatów edukacyjnych i projektów rewildingowych firma finansuje także organizacje ekologiczne.
Uczestnicząc w 1% for the Planet przekazujemy 1% naszych rocznych obrotów na projekty wspierające zrównoważony rozwój.
Więcej informacji: www.onepercentfortheplanet.org
