Barszcz zwyczajny (Heracleum sphondylium) to długo i obficie kwitnąca bylina. Atrakcyjna dla pszczół miodnych, ale i pozostałych owadów w tym chrząszczy. Młode łodyżki barszczu mogą zostać składnikiem sałatek i sosów.
SKU: N119
nasiona
formy dzikiej
1 gram to ok.
180 nasion
6,00 zł – 21,00 zł
Rodzina: selerowate Apiaceae (baldaszkowate Umbeliferae)
Status w Polsce: rodzimy w przeciwieństwie do lepiej znanych, inwazyjnych barszczy z Kaukazu, najczęstszy na południe od linii Sandomierskie-Ziemia Lubuska
dwuletnie
wieloletnie
odcienie bieli
czerwiec
lipiec
październik
sierpień
wrzesień
średnia
wysoka
gliniasta (ciężka)
próchnicza (żyzna)
przeciętna (średnia)
świeża (średnia)
wilgotna
półcieniste
słoneczne
rodzima
Nasiona barszczu zwyczajnego najlepiej wysiewać jesienią (wrzesień-listopad), ponieważ wymagają stratyfikacji. Możliwy jest też wiosenny wysiew (marzec-kwiecień) po wcześniejszym przechłodzeniu nasion.
Barszcz zwyczajny jest rośliną miododajną, przyciągającą liczne gatunki owadów zapylających, w tym pszczoły i trzmiele. Jest także źródłem pożywienia dla larw motyli, np. przeziernika barszczowca (Pennisetia hylaeiformis). Jego kwiatostany odwiedzają muchówki, chrząszcze i osy, wspierając różnorodność ekosystemu. Liście i młode pędy są zjadane przez roślinożerne ssaki, np. jelenie i sarny. Dzięki głębokiemu systemowi korzeniowemu stabilizuje wilgotne gleby i zapobiega erozji. Rośnie w siedliskach wilgotnych, na łąkach, przydrożach i skrajach lasów, pełniąc funkcję rośliny pionierskiej. Może współtworzyć naturalne łąki i zarośla, zwiększając bioróżnorodność.
Na zdjęciu: barszcz zwyczajny & bęblik dwuplamek
Barszcz zwyczajny to roślina trwała, średnia lub duża, ale wyraźnie mniejsza od obcych barszczy. Osiąga wysokość od 0,5 do 1,5 m wysokości.
Pędy grubości 4-20 mm dzielimy na podziemne kłącza – przez zielarki zwane korzeniami oraz nadziemne, kanciaste łodygi o wyczuwalnym już z daleka zapachu, szczególnie przykrym u zgniecionych owocków. Kłącza będą grube, wielogłowe, mięsiste, szczególnie wiosną bogate w zielonkawy, palący w smaku sok. Łodygi są typowe dla baldaszkowatych: wzniesione, puste wewnątrz – dęte, żeberkowane i głęboko pobrużdżone, porozgałęziane. Mogą być nagie albo nieco orzęsione, o krótkich, skierowanych ku dołowi włoskach.
Barszcz zwyczajny odznacza się niezwykle zróżnicowanym na jednym, a tym samym osobniku listowiem. Liście są zwykle szorstko orzęsione, trójdzielne, pierzaste, przy czym dolne wielkie, szerokie, na długich i grubych, rynnowatych ogonkach; a górne mniejsze, pierzaste, za to ze sporą pochwą formującą liściak, przejmujący asymilacyjne zadania właściwego liścia.
Kwiatostany barszczu składają się najczęściej z 15-30 kwiatostanów I rzędu w formie baldaszków, zebranych w kwiatostan II rzędu w postaci baldachu złożonego, o licznych pokrywkach, za to zwykle bez pokryw. Baldaszki tego gatunku wyróżniają się kutnerowatymi od strony wewnętrznej szypułkami. Pojedyncze kwiaty b. zwyczajnego charakteryzują się pięciokrotną symetrią: 5 działkami kielicha, 5 płatkami korony, wreszcie 5 pręcikami. Zwykle są obupłciowe, niekiedy tylko męskie. Biała, rzadziej czerwonawa korona odróżnia b. zwyczajny od pokrewnych b. syberyjskich i karpackich o koronach zielonkawych bądź żółtozielonych. Miodniki położone są na zalążni. Słupek jest pojedynczy, lecz o dwu szyjkach.
Owocami będą typowe dla selerowatych okrągławe bądź eliptyczne rozłupnie, rozpadające się na wąsko oskrzydlone, mocno spłaszczone rozłupki, z trzema żeberkami na grzbiecie każda. Całkowita nagość rozłupek nieźle odróżnia typowe b. zwyczajne od ich karpackich czy syberyjskich kuzynów.
BEEWILD to troska o środowisko naturalne. Oprócz promocji gatunków rodzimych, prowadzenia warsztatów edukacyjnych i projektów rewildingowych firma finansuje także organizacje ekologiczne.
Uczestnicząc w 1% for the Planet przekazujemy 1% naszych rocznych obrotów na projekty wspierające zrównoważony rozwój.
Więcej informacji: www.onepercentfortheplanet.org
