Barszcz zwyczajny

Heracleum sphondylium L.

Barszcz zwyczajny to długo i obficie kwitnąca bylina. Atrakcyjna dla pszczół miodnych, ale i pozostałych owadów w tym chrząszczy. Młode łodyżki barszczu mogą zostać składnikiem sałatek i sosów.

Forma dzika, nieodmianowa.

SKU: N119

6,00 21,00 

Gramatura
Dodaj do porównania

SZYBKA WYSYŁKA

Zamówienia wysyłamy w 24h by każdy zakup dotarł do 3 dni roboczych.

BEZPIECZNE PŁATNOŚCI

Gwarantujemy bezpieczny, wygodny i szybki sposób dokonywania płatności.

POMOC I WSPARCIE

Oferujemy bezpłatne doradztwo i kompleksową opiekę pozakupową.

GWARANCJA JAKOŚCI

Dostarczamy profesjonalne i przemyślane mieszanki nasion.

nasiona

W 1 gramie jest ok:

180 nasion

O gatunku

Nazwa polska: barszcz zwyczajny

Nazwa łacińska: Heracleum sphondylium L.

Rodzina: selerowate Apiaceae (baldaszkowate Umbeliferae)

Status w Polsce: rodzimy w przeciwieństwie do lepiej znanych, inwazyjnych barszczy z Kaukazu, najczęstszy na południe od linii Sandomierskie-Ziemia Lubuska

Trwałość:
roślina wieloletnia
Kolor kwiatów:
biały
Wysokość:
ok. 100 cm
Kwitnienie:
czerwiec-październik

Morfologia

Barszcz zwyczajny to roślina trwała, średnia lub duża, ale wyraźnie mniejsza od obcych barszczy. Osiąga wysokość od 0,5 do 1,5 m wysokości.

Pędy grubości 4-20 mm dzielimy na podziemne kłącza – przez zielarki zwane korzeniami oraz nadziemne, kanciaste łodygi o wyczuwalnym już z daleka zapachu, szczególnie przykrym u zgniecionych owocków. Kłącza będą grube, wielogłowe, mięsiste, szczególnie wiosną bogate w zielonkawy, palący w smaku sok. Łodygi są typowe dla baldaszkowatych: wzniesione, puste wewnątrz – dęte, żeberkowane i głęboko pobrużdżone, porozgałęziane. Mogą być nagie albo nieco orzęsione, o krótkich, skierowanych ku dołowi włoskach.

Barszcz zwyczajny odznacza się niezwykle zróżnicowanym na jednym, a tym samym osobniku listowiem. Liście są zwykle szorstko orzęsione, trójdzielne, pierzaste, przy czym dolne wielkie, szerokie, na długich i grubych, rynnowatych ogonkach; a górne mniejsze, pierzaste, za to ze sporą pochwą formującą liściak, przejmujący asymilacyjne zadania właściwego liścia.

Kwiatostany barszczu składają się najczęściej z 15-30 kwiatostanów I rzędu w formie baldaszków, zebranych w kwiatostan II rzędu w postaci baldachu złożonego, o licznych pokrywkach, za to zwykle bez pokryw. Baldaszki tego gatunku wyróżniają się kutnerowatymi od strony wewnętrznej szypułkami. Pojedyncze kwiaty b. zwyczajnego charakteryzują się pięciokrotną symetrią: 5 działkami kielicha, 5 płatkami korony, wreszcie 5 pręcikami. Zwykle są obupłciowe, niekiedy tylko męskie. Biała, rzadziej czerwonawa korona odróżnia b. zwyczajny od pokrewnych b. syberyjskich i karpackich o koronach zielonkawych bądź żółtozielonych. Miodniki położone są na zalążni. Słupek jest pojedynczy, lecz o dwu szyjkach.

Owocami będą typowe dla selerowatych okrągławe bądź eliptyczne rozłupnie, rozpadające się na wąsko oskrzydlone, mocno spłaszczone rozłupki, z trzema żeberkami na grzbiecie każda. Całkowita nagość rozłupek nieźle odróżnia typowe b. zwyczajne od ich karpackich czy syberyjskich kuzynów. 

 

Dodatkowe informacje

Siew

Barszcz zwyczajny uwielbia stanowiska widne – choć toleruje półcień. To roślina, która preferuje miejsca stale wilgotne, a przynajmniej świeże, na glebach ciężkich, średnio zwięzłych, żyznych, żwirowo- lub piaskowo-próchnicznych. Lubi odczyn obojętny.

Zapylany przez owady. Nasiona rozprzestrzeniają się z wiatrem, wodami płynącymi, na sierści bądź pierzu zwierząt. Trzyma się brzegów rzek, zasiedlając ziołorośla, tradycyjnie użytkowane łąki i pastwiska, wreszcie luki w łęgach jesionowo-dębowych i olsach.

Ciekawostki

Barszcz zwyczajny to przykład lost crop czyli zapomnianej rośliny uprawnej. W czasach przed upowszechnieniem się buraków w Europie i na Syberii stanowił najważniejszy składnik zup i kompotów, zwanych barszczami. H. sphondylium szeroko też stosowano w ziołolecznictwie. Kłącza kopano jesienią, łodygi i liście zbierano wiosną. U Słowian Południowych i Rumunów potrawy z barszczu uchodziły za lek na padaczkę, impotencję, tudzież męską i żeńską bezpłodność. Nasionami można zafałszować kardamon. Niedojrzałe rozłupki wciąż stanowią bazę likierów, farbuje się także nimi nowoczesne absynty. Dawnym zastosowaniom barszczu-rośliny poświęcił osobną monografię ojciec polskiej etnobotaniki – Józef Rostafiński. Młode łodyżki barszczu wracają dziś do łask jako składnik sałatek i sosów. Z ziela da się też produkować wegańskie buliony.

Barszcz zwyczajny w mieszankach nasion:

Wartość pożytkowa

Barszcz zwyczajny jak większość selerowatych teoretycznie może dostarczać powyżej 100 kg miodu z hektara. W praktyce jego pyłek i nektar pozostają znacznie bardziej atrakcyjne dla innych niż pszczoła miodna owadów, zwłaszcza chrząszczy. Współcześnie bywa zalecany na pasieczyska leśne, inspirowane borami bartnymi dawnej Polski. Niektórzy pszczelarze, mimo zakazów, wciąż protegują obce barszcze kaukaskie jako wyborne rośliny miododajne.

BEEWILD to troska o środowisko naturalne. Oprócz promocji gatunków rodzimych, prowadzenia warsztatów edukacyjnych i projektów rewildingowych firma finansuje także organizacje ekologiczne.

Uczestnicząc w  1% for the Planet przekazujemy 1% naszych rocznych obrotów na projekty wspierające zrównoważony rozwój.

Więcej informacji: www.onepercentfortheplanet.org

Produkty polecane