Kosaciec syberyjski (Iris sibirica) to roślina światłolubna o pięknych granatowych lub niebieskich kwiatach. Wykorzystywana często w kwiaciarstwie. Oblatywana i zapylana przez trzmiele sprawdzi się przy oczkach wodnych, niecek retencyjnych, obwódek makrofitowych oczyszczalni ścieków, ogrodów deszczowych, miejskich łąk na stanowiska zmienno- oraz stale wilgotne.
Nasiona formy dzikiej, nieodmianowej.
SKU: N102
21,00 zł – 93,00 zł
SZYBKA WYSYŁKA
Zamówienia wysyłamy w 24h by każdy zakup dotarł do 3 dni roboczych.
BEZPIECZNE PŁATNOŚCI
Gwarantujemy bezpieczny, wygodny i szybki sposób dokonywania płatności.
POMOC I WSPARCIE
Oferujemy bezpłatne doradztwo i kompleksową opiekę pozakupową.
GWARANCJA JAKOŚCI
Dostarczamy profesjonalne i przemyślane mieszanki nasion.
W 1 gramie jest ok:
67 nasion
Nazwa polska: Kosaciec syberyjski, irys syberyjski, syber, sybirak
Nazwa łacińska: Iris sibirica L.
Rodzina: kosaćcowate Iridaceae
Status w Polsce: rodzimy, rzadki, ściśle chroniony, wymaga ochrony czynnej, na czerwonych listach i księgach od lat klasyfikowany jako narażony na wyginięcie
Trwała, kępkowa roślina o smukłych łodygach i granatowych lub fioletowych kwiatach u typu dzikiego.
Odnawia się z niedługich, acz całkiem grubych pełzających kłączy. Corocznie wypuszcza dęte (puste wewnątrz), okrągłe w przekroju, cieńsze niż u wielu innych irysów łodygi, zwykle z pozostałościami zeszłorocznych liści na dole, kończące się zwykle dwoma kwiatami. Wznoszą się one na wysokość 0,6-1,2 m.
Wiosną wypuszcza krótsze od pędów kwiatowych, równowąskie jak u traw, szablaste liście o szerokości najwyżej 2-6 mm. Zwykle są żywo zielone, choć wyhodowano odmiany z listowiem złocistym jak ‘Frans Gold JFI’. Rozkwita na przełomie wiosny i lata, zawiązując zwykle po 2 kwiaty na jednym pędzie (czasem 3-4), o średnicy 60-70 mm.
Pojedyncze kwiaty są obupłciowe, trójdzielne i pozbawione zapachu. Charakteryzują się poziomymi działkami o szerokich nasadach, zwężającym się gwałtownie, praktycznie bez strefy przejściowej w tzw. paznokieć.
Słupek u tego gatunku będzie dolny, ze znamieniem węższym i krótszym niż działki okwiatu. I. sibirica rodzi owoce w postaci trójgraniastych, a zarazem nieco jajowatych torebek. Osiągają one 3-4 mm długości. Pękają do jednej trzeci długości. Nawet po zaschnięciu i otwarciu mogą się podobać, toteż bywają wykorzystywane w suchych bukietach. W każdej torebce znajdują się trzy przegródki z dwoma rzędami nasion każda. Pojedyncze nasiona odznaczają się charakterystycznym kształtem spłaszczonej litery D oraz ciemnobrązowym kolorem. Mierzą 3 na 5 mm.
Kosaciec syberyjski uwielbia stanowiska bardzo widne, choć wytrzyma półcień. Więcej dostępu do słońca powoduje obfitsze i dłuższe kwitnienie. Wymaga zdecydowanie więcej wilgoci od popularniejszych od niego irysów bródkowych. Potrzebuje gleb ciężkich, torfiasto-gliniastych lub próchniczno-ilasto-piaszczystych, umiarkowanie lub bardzo zasobnych, wilgotnych, nawet bardzo mokrych. Preferuje odczyn lekko kwaśny bądź obojętny.
Najlepiej sadzić w rozstawie 37-45 cm2 (5-7 osobników na metr2). Starsze kępy dzieli się latem i wczesną jesienią. Dzięki wybitnej mrozoodporności uprawa naszych k. syberyjskich jest o tyle prostsza od jego dalekowschodnich kuzynów, że nie trzeba wykopywać kęp przed zimą z sadzawek. I. sibirica uprawiano od niepamiętnych czasów, do dziś pozostaje jedną z ważniejszych bylin o znaczeniu produkcyjnym dla polskiego i światowego kwiaciarstwa.
Dostarcza kwiatów ciętych, tworzy klomby, rabaty koło oczek wodnych i kanałów, doskonale nadaje się do mokrych skalniaków, niecek retencyjnych, obwódek makrofitowych oczyszczalni ścieków, ogrodów deszczowych, miejskich łąk na stanowiska zmienno- oraz stale wilgotne.
Jedną z przyczyn strat w uprawie wodnych i błotnych irysów jest mylenie rodzimych, mrozoodpornych kosaćców: syberyjskiego oraz żółtego z bardziej ciepłolubnymi k. mieczolistnymi. O ile syber doskonale przezimuje na płyciznach stawy, o tyle k. mieczolistnego powinno uprawiać się w donicy, a przed zimą wynieść z oczka wodnego i zadołować w gruncie. Jeszcze bezpieczniej hodować Iris ensata w gruncie, regularnie podlewając go. K. syberyjski poradzi sobie bez okrywania na zimę, a mieczolistnego warto okrywać szczególnie na płn.-wschodzie i w górach, przy czym okazy młode okrywamy staranniej od dojrzałych i zahartowanych.
Kosaciec syberyjski bywa całkiem często oblatywany przez pszczołę miodną hodowaną w barciach po muzeach i skansenach. Jak atrakcja dla wielu dużych owadów zasługuje na szersze wykorzystanie w pasach kwietnych i miejskich łąkach nawiązujących do tradycyjnych ogrodów polskiej szlachty i włościan, na stanowiskach podmokłych i zmiennowilgotnych.
BEEWILD to troska o środowisko naturalne. Oprócz promocji gatunków rodzimych, prowadzenia warsztatów edukacyjnych i projektów rewildingowych firma finansuje także organizacje ekologiczne.
Uczestnicząc w 1% for the Planet przekazujemy 1% naszych rocznych obrotów na projekty wspierające zrównoważony rozwój.
Więcej informacji: www.onepercentfortheplanet.org
