Dipsacus fullonum L.
Szczeć pospolita jest rośliną pożądaną szczególnie ze względu na wysoką miododajność. Cechuje się wysoką odpornością może rosnąć na suchych i piaszczystych glebach, jak również na wilgotnych terenach.
Nasiona formy dzikiej, nieodmianowej.
1 gram to ok.
330 nasion
Zakres cen: od 8,00 zł do 23,00 zł
Wysyłka w 24h
za darmo od 199 zł
Zamówienia
hurtowe od 1 kg
Dostępna wysyłka: InPost Paczkomat ® 24/7, Kurier InPost, Orlen Paczka
Formy płatności: BLIK, przelew online, karta, PayPal, przelew zwykły, pobranie
Oferta B2B dla firm
Oferta dla miast i instytucji
Nazwa polska: szczeć pospolita
Nazwa łacińska: Dipsacus fullonum L.
Rodzina: przewiertniowate Caprifoliaceae
Status w Polsce: rodzima, przynajmniej na południu i w dolinach wielkich rzek. Dzięki zmianom klimatu, renesansowi mody na uprawę oraz własnej ekspansywności coraz pospolitsza na przydrożach, brzegach lasów i skarpach rzek.
Roślina dwuletnia, uprawiana czasem jako jednoroczna, a sprawiająca wrażenie byliny lub krzewu z racji sporych rozmiarów.
Wytwarza tęgi, palowy, silnie porozgałęziany korzeń. Wypuszcza pędy kwiatowe o charakterystycznych rozgałęzieniach i pochwach z liści, proste, sztywne, kolczaste, niekiedy do 200-250 cm wysokości. Okazy rosnące w nieodpowiednich warunkach np.: ocienieniu, zbyt jałowej glebie rozgałęziają się słabiej, tylko w jednym węźle. Zawiązuje dwa rodzaje liści: odziomkowe i łodygowe. Skupione w rozetę liście odziomkowe będą krótkoogonkowe, lancetowate lub podługowate, z tępym wierzchołkiem, za to wyraźnie ząbkowanym brzegiem blaszki.
Liście łodygowe, także ząbkowane i podłużnie lancetokształtne, są za to ułożone nakrzyżlegle, a zrastając się nasadami formują charakterystyczne dla rodzaju, rzadko obserwowane w naszej florze, jednolite, głębokie miseczki wokół pędu. Tego typu miseczki, zwane fitotelmami, występują głównie u ananasowatych, bambusów, imbirowców i roślin drapieżnych. Główki szczeci to podobnie jak u niespokrewnionych z nimi ostów i przegorzanów całe kwiatostany, zbudowane z setek (zwykle 855, z czego około 730 w pełni płodnych) drobnych kwiatów. Od ostów różni je wydłużony kształt, a przede wszystkim wieniec łukowatych, ciernistych liści przysadkowych, czyniący szczeć tak pięknym kwiatem do pasów kwietnych, miejskich łąk, ogrodów biocenotycznych i na suche bukiety. Pojedyncze kwiatki szczeci będą rurkowe i przedprątne, chętnie oblatywane przez samotnice, trzmiele oraz pszczołę miodną. Ich biała korona przechodzi w cztery, fioletowe łatki, z których dolna będzie najdłuższa, a zarazem najmocniej wygięta. Pręcików będzie cztery, wystają ze środka korony. Główka szczeci jako całość kwitnie, a potem obradza w charakterystycznej sekwencji: jako pierwszy rusza pierścień kwiatów na środku kwiatostanu, później rozkwitają pierścienie w górę i w dół, by na końcu buchnęły kwieciem sam szczyt i sam dół kwiatostanu.
Rodzi owoce w formie czterokątnych, brunatnych niełupek o swoiście rowkowanej powierzchni, mierzących 1-1,5 na 4-8 mm. Owocki szczeci rozprzestrzeniają się wieloma drogami: z wiatrem, wodą, na sierści i pierzu zwierząt, przede wszystkim jednak z człowiekiem.
Nasiona nawet w słabych warunkach przechowywania długo pozostają zdrowe, większość z nich nie potrzebuje stratyfikacji. Dlatego szczeć pospolitą sieje się wprost do ziemi na jesieni. Większość wschodzi od razu, reszta zimą i wiosną.
Szczeć pospolita lubi stanowiska bardzo jasne, przeciętnie żyzne, średnio ciepłe i umiarkowanie wilgotne. Toleruje wiele typów gleb, od kamienistych i suchych przez żwirowe, piaszczyste do mineralno-murszowych, choć preferuje bogate w próchnicę.
Szczeć może być rośliną drapieżną lub ewoluować w stronę mięsożerności. W zbiorniczkach liściowych często topią się owady, co przekłada się na wyższą o 30% liczbę zawiązywanych nasion. Także ostre włoski mogą pełnić rolę pułapek.
Wbrew nazwom „leśna, dzika, głucha” szczeć pospolita bywa uprawiana jako roślina włókiennicza, ozdobna, lecznicza i miododajna. Na miejskich łąkach, strefach buforowych cieków, w ogrodach ptasich i motylowych funkcjonuje jako roczny bądź dwuletni kwiat letni. Dawniej bywała uporczywym chwastem szczeci sukienniczej, trudnym do odróżnienia z uwagi na bliskie pokrewieństwo, co za tym wielkie podobieństwo, dodatkowo utrwalane na drodze selekcji Wawiłowa – upodabniania się chwastu do plonu celem uniknięcia pielenia i czyszczenia ziarna. Bardzo podobnymi parami chwastu i plonu będą m.in. gryka i tatarka albo owies siewny i owies głuchy.
Szczeć pospolita to roślina wysoce miododajna dostarcz do 250 kg pyłku oraz 300 kg miodu z hektara.
Szczeć pospolita bywa protegowana jako roślina żywicielska gąsienic Dyrektywowego motyla: przeplatki aurinii, a przede wszystkim jako „stołówka” dla ptaków, zwłaszcza szczygłów. Warto pamiętać, że szczeć – podobnie jak inne zielne przewiertniowate: kozłek, wdówka czy świerzbnica – bywa rośliną żywicielską mszycy różano-szczeciowej Macrosiphum rosae. Spadź tychże mszyc stanowi atrakcję dla pszczoły miodnej i pewnych samotnic, jednak obecność mszyc może szkodzić naszym różom.
BEEWILD to troska o środowisko naturalne. Oprócz promocji gatunków rodzimych, prowadzenia warsztatów edukacyjnych i projektów rewildingowych firma finansuje także organizacje ekologiczne.
Uczestnicząc w 1% for the Planet przekazujemy 1% naszych rocznych obrotów na projekty wspierające zrównoważony rozwój.
Więcej informacji: www.onepercentfortheplanet.org
