Dzień doceniania chwastów wypada 28 marca. Najczęściej niekochane, zwalczane i ukryte w zakamarkach ogrodów pragną być docenione. A ile tak naprawdę wiemy o chwastach? Czy serio musimy się ich obawiać i szykować na nie motyki i grabie? Otóż absolutnie nie. Mamy okazję przekonać się, jakie są piękne i jeśli tylko pozwolimy im ukazać cały swój urok, będą szalenie atrakcyjną ozdobą naszych ogródków. Dzień Docenienia Chwastów. Śpieszmy się je kochać, tak szybko znikają.
Chwast, słowo oznaczające wroga. A czy maki w polu nie kojarzą nam się tylko z pięknem? Otóż to. Maki to także chwasty, czyli zaliczające się do tradycyjnych roślin polnych. Obok pąsowego maku możemy napotkać jego dobrego sąsiada, chabra bławatka, niegdyś nazywanego samosiejką. Czyż może być coś bardziej sielskiego niż ich widok na spacerze wiejską, polną dróżką? Śmiemy twierdzić, że nie.
Wśród roślin polnych uważanych za chwasty znajdziecie także rumiany, kąkole, złocienie, ostróżeczki oraz wiele innych. Krótko mówiąc – sama słodycz.
Chwasty to nieco niewłaściwe słowo. Może oznaczać coś niepożądanego, złego i przynoszącego negatywne skutki. A żaden z tych opisów nie jest zgodny z tym czym tak naprawdę są chwasty. Zaliczamy je do roślin segetalnych, czyli gatunków związanych z życiem człowieka. Chwasty od zawsze towarzyszyły uprawom prowadzonym przez ludzi. Rośliny segetalne występowały na siedliskach polnych, czyli takich, które człowiek przystosował sobie pod uprawy. Kolejnym działaniem ludzkim było określenie, iż każda roślina niezwiązana z uprawą jest chwastem, czyli niepożądaną na danym terenie. Niestety mijające lata dają nam dosadną odpowiedź. Albo zmienimy nasze wytyczne dla upraw, albo zginiemy. Gorzko, lecz prawdziwie.
Niegdyś popularne rośliny towarzyszące uprawom rolniczym, jak mak polny, chaber bławatek, kąkol polny czy ostróżeczka polna dziś coraz rzadziej spotykane. Ze względu na intensyfikację i chemizację rośliny te znikają z terenów, których były wsparciem. Część z nich otrzymała status zagrożonego wyginięciem. Warto wspomnieć, iż obecnie rolnictwo ma ostatnią szansę na powrót do metod nazywanych tradycyjnymi, czyli zgodnymi z potrzebami fauny i flory. Pasy kwietne, które wzbogacają uprawy i sadownictwo są dużym wsparciem dla rolnictwa. Coraz większe tereny przeznaczane pod uprawy generują duże straty dla bioróżnorodności, a przez to, dla człowieka. Każda działalność, która wpływa na ekosysytem pozytywnie jest szalenie pożądana.
Kwiaty polne to piękno, które było wpisane w nasz krajobraz. Mogliśmy cieszyć się nim kiedy tylko zapragnęliśmy. Dziś już nie jest to oczywistością. Dlatego bądźmy dobrzy dla ziemi. Zacznijmy od chwastów. Mieszanki tradycyjne mogą ukwiecić nasze przestrzenie. Śpieszmy się kochać kwiaty polne, tak szybko znikają.