Kiedy powinno się zacząć dokarmiać ptaki? Czy to w ogóle robić? To dylematy, z którymi boryka się wielu miłośników przyrody. Teorii jest kilka.
Najpopularniejsza teoria mówi o tym, aby zacząć dokarmiać ptaki wraz ze spadkiem temperatury poniżej zera połączonej z pojawieniem się grubej pokrywy śnieżnej. Za tą teorią przemawia fakt, że przy takich warunkach najtrudniej ptakom znaleźć pożywienie, a jego brak może kończyć się szybką śmiercią. Kolejna teoria mówi o tym, że ptaki należy dokarmiać przez cały rok. Ma być to rekompensata za coraz mniejszą bazę pokarmową dla ptaków, która jest spowodowana zintensyfikowaniem rolnictwa, modernizacją gospodarstw, czy zamianą wiejskich ogrodów z bogatych w krzewy i drzewa na monokultury trawiasto-żywotnikowe (tujowe). Jest też teoria mówiąca o tym, że ptaki jako dzikie zwierzęta powinny radzić sobie same, a dokarmianie ich powoduje, że ciężki okres przeżywają osobniki słabsze, mniej zaradne, które nie powinny przekazywać dalej swoich genów. Często przy tej teorii pojawia się argument, że karmniki powodują nienaturalne zagęszczenie, a to sprzyja roznoszeniu się chorób wśród ptaków.
W każdej z tych teorii jest sporo prawdy i problemem jest znalezienie złotego środka. Według nas złotym środkiem jest stworzenie ogrodu przyjaznego przyrodzie, w tym ptakom, który będzie stanowić dla nich stołówkę i miejsce do życia przez cały rok.
To bardzo proste. Wystarczy nasadzić drzewa, krzewy i inne rośliny, w tym wysiać łąkę (najlepiej) z rodzimych gatunków roślin, która nie będzie koszona jesienią — sterczące badyle to idealna stołówka dla wielu gatunków ptaków. Oprócz sadzenia i siania roślin można zostawić sterty liści i martwego drewna, które będąc miejscem zimowania i żerowania niezliczonej ilości owadów staną się jednocześnie ptasią stołówką. Na zdjęciu widać pniaki z drzew owocowych i z lipy. Do jednego już dobierają się dzięcioły i wydłubują „robale”. Warto również zostawić jabłka, orzechy czy niezebrane winogrona — z nich również chętnie skorzystają ptaki.
Dlatego zachęcamy Was do tworzenia najlepszych karmników dla ptaków — ogrodów przyjaznych przyrodzie (biocenotycznych)! Wystarczy nawet niewielki skrawek, by pomóc dzikiej przyrodzie.
= gatunki rodzimeagrest Ribes uva-crispa – różne odmiany
aronia czarna Aronia melanocarpa
berberys zwyczajny Berberis
bez czarny Sambucus nigra
bez koralowy Sambucus racemosa
cis pospolity Taxus baccata
dereń biały Cornus alba — różne odmiany
dereń jadalny Cornus mas — różne odmiany
dereń japoński Cornus officinalis
dereń kousa Cornus kousa
dereń świdwa Cornus sanguinea
forsycja pośrednia Forsythia × intermedia
głóg Crataegus — różne gatunki, w tym jednoszyjkowy Crataegus monogyna i dwuszyjkowy C. laevigata
irga Cotoneaster spp.
jałowiec pospolity Juniperus communis
jarząb mączny Sorbus aria Crantz
jarząb pospolity Sorbus aucuparia
jarząb brekinia Sorbus torminalis
jarząb szwedzki Sorbus intermedia
jeżyna Rubus — różne gatunki i odmiany
kalina hordowina Viburnum lantana
kalina koralowa Viburnum opulus
kruszyna pospolita Frangula alnus
leszczyna długookrywowa Corylus maxima
leszczyna pospolita Corylus avellana
ligustr pospolity Ligustrum vulgare
lilak pospolity Syringa vulgaris — różne odmiany
ognik szkarłatny Pyracantha coccinea (?)
porzeczka alpejska Ribes alpinum
porzeczka czarna Ribes nigrum
porzeczka krwista Ribes sanguineum
porzeczka złota Ribes aureum
porzeczka zwyczajna Ribes rubrum
rokitnik zwyczajny Hippophae rhamnoides — różne odmiany
róża dzika Rosa canina
róża gęstokolczasta Rosa pimpinellifolia
róża jabłkowata Rosa villosa
róża karolińska Rosa carolina
róża wielokwiatowa Rosa multiflora
śliwa tarnina Prunus spinosa
trzmielina brodawkowata Euonymus verrucosa
trzmielina zwyczajna Euonymus europaeus
kłokoczka południowa Staphylea pinnata
świdośliwa olcholistna Amelanchier alnifolia
śliwa ałycza Prunus cerasifera
wiśnia wonna Cerasus mahaleb
